Romase – filmy, które wzruszają, budują napięcie, wciągają… Oglądamy je chętnie – zarówno z partnerem, jak i w samotności. Wzruszamy się, płaczemy, kibicujemy. Jakie filmy romanse zasługują na uwagę w 2022 roku? Czy światowa kinematografia może zaoferować nam coś więcej, niż „żyli długo i szczęśliwie”? Okazuje się, ze tak. Pojawiają się nowe trendy. Na szczególną uwagę zasługują m.in. dwa filmy francuskie oraz thriller „Mój syn”, w którym aktor gra bez scenariusza! Czyż to nie jest ciekawe?

Film romans „Zakochana Anais”

Film romans “Zakochana Anais” to film francuski. Jego reżyserem jest Charline Bourgeois-Tacquet. Podobnie jak film „Mascarpone” porusza on problem związków homoseksualnych – pociągu fizycznego kobiety do kobiety.

Główna bohaterka jest niezwykle chaotyczna. Po tym, jak rozpada się jej związek, szybko interesuje się kolejnym mężczyzną – żonatym… Zwykłe perypetie singielki po 30-stce. Aż do momentu, gdy Anais zdaje sobie sprawę z tego, że bardziej jest zainteresowana przyjaciółką kochanka, a niżeli mężczyzną.

Czy filmy romanse o pociągu seksualnym oraz miłości pomiędzy osobami tej samej płci zastąpią tradycyjne komedie romantyczne? Zarówno „Mascarpone”, jak i „Zakochana Anais” to filmy francuskie. Pokazują one, jaki jest obecny trend w kinematografii francuskiej. Z pewnością temat związków heteroseksualnych zostanie również podchwycony przez reżyserów na całym świecie. Problem jest bowiem, jak najbardziej aktualny.

Nie tylko dobry romans – film „Mój syn”

Akcja filmu „Mój syn” toczy się w Szkocji. Mroczna sceneria doskonale oddaje więc klimat całego filmu, w którym główny bohater Edmond – grany przez James McAvoy, dowiaduje się, że jego syn zaginął na kempingu. W związku z zabiegiem użytym przez reżysera, nie tylko główny aktor musiał improwizować. Pozostali aktorzy wiedzieli co prawda, w jakim kierunku mają podążać, oraz co chce uzyskać reżyser, ale musieli dopasować się do reakcji Edmonda.

Ktoś, kto oglądał ten film nieświadomy faktu, iż główny bohater nie miał scenariusza, mógł nie zwrócić uwagi na kwestie wypowiadane przez pozostałych aktorów. Często zaczynały się one słowami „ok”, „aha”, „hmm”. Aktorzy potrzebowali bowiem czasu do namysłu, jak się zachować, aby przejść do swoich kwestii narzuconych przez reżysera. Mogłoby się wydawać, że pomysł reżysera największe trudności sprawiał Jamsowi McAvoy. Pozostali aktorzy również stanęli przed sporym wyzwaniem. Musieli oni poniekąd prowadzić Jamsa na planie filmowym, aby doprowadzić go w miejsce, w którym chce widzieć go reżyser.

Zabieg ten z pewnością wprowadził sporo napięcia oraz emocji na planie. Niestety nie wniósł on nic do filmu. Edmond podąża śladami w poszukiwaniach swojego syna. Fabuła jest niezwykle prosta i mało rozbudowana. Trudno się temu dziwić. Bohater przez cały film odnajduje różne, fałszywe dowody, które porzuca, gdy tylko trafi na kolejne. Osoby lubiące rozwiązywać kryminalne zagadki mogą się nieźle wkurzyć podczas oglądania filmu – zwłaszcza na końcu, gdy okaże się, że wszystko to, co wydarzyło się po środku, do niczego nie prowadziło. Ważny był tylko początek oraz koniec.

Romanse jako połączenie gatunków

Filmy romanse łączą w sobie często różne gatunki. „Mój syn” to romans, dramat oraz mocny thriller, który pokazuje, co jest w stanie zrobić rodzić, gdy chodzi o życie jego dziecka. Sceny końcowe mogą być dla wielu osób zbyt makabryczne.

Filmy romanse zawsze cieszyły się dużą popularnością. Miłość, namiętność, zdrada, pokusa mogą diametralnie zmienić życie człowieka – uskrzydlić go lub zrzucić na dno przepaści. Budzą one w nas ogromne emocje – zarówno pozytywne, jak i negatywne.

Patrząc na najnowsze propozycje filmów można odebrać wrażenie, że reżyserzy na siłę próbują znaleźć coś, czym zaskoczą widza. Tymczasem dobry romans – film, który zainteresuje widzów, nie potrzebuje żadnych sztuczek tj. improwizacja. To, na co liczymy, to rozbudowana fabuła, akcja, emocje, napięcie, ciekawa sceneria oraz interesujące dialogi. Jeśli dodatkowo film ma jakiś konkretny przekaz, będziemy usatysfakcjonowani. Czasami mniej znaczy więcej, a chęć wyróżnienia się na tle pozostałych może wręcz sprawić, że film straci na jakości.